Dieta szynszyli
Szynszyle są bardzo specyficznymi gryzoniami pod względem żywienia. Zwierzęta te pochodzą z terenów Argentyny,Boliwii i Chile, żyją na ponad 3 – 5 tys. m n.p.m. Są to tereny głównie stepowe. W związku z tym, w naturze żywią się trawami, ziołami, pędami roślin,gałązkami. Ich przewód pokarmowy dostosował się całkowicie pod wyjątkowo specyficzny pokarm. Na co należy zwrócić uwagę w diecie szynszyli?
Pokarm suchy
Szynszyle powinny mieć pod dostatkiem siano oraz suszone zioła. Suchy, twardy pokarm wpływa korzystnie na ścieranie się zębów, pracę mięśni twarzowych oraz perystaltykę przewodu pokarmowego. W ich diecie należy ograniczyć do minimum świeże warzywa i owoce. Gatunek ten z trudem sobie radzi sobie z pokarmem mokrym, gdyż dochodzi do zaburzeń ze strony flory bakteryjnej, a w konsekwencji do męczących biegunek.
Wapń
Szynszyle mają duże zapotrzebowanie na wapń w diecie. Wynika to z innego, niż w przypadku królików czy kawii domowych, metabolizmu tego pierwiastka. Metabolizm wapnia zachodzi u tych zwierząt w wątrobie, a nadmiar minerału wydalany jest przez żółć. Wapń potrzebny jest do budowy kości, zębów, pracy mięśni i układu nerwowego.
Dodatkowo: okres wzrostu młodych osobników, ciąża, laktacja, starość, zwiększają znacznie zapotrzebowanie na ten minerał. Niedobory predysponują do osłabienia kości kończyn i do ich złamań. Niedobór prowadzi również do choroby resorpcyjnej kości czaszki oraz zębów – skutkującej: bólem podczas gryzienia, złamaniami zębów, przebudową kości czaszki. Aby temu przeciwdziałać należy w diecie wprowadzić produkty bogate w wapń- mniszek lekarski, natkę pietruszki, pokrzywę, lucernę, babkę lancetowatą, koniczynę, gałązki drzewek owocowych i wierzby. Szynszyle już chore powinny być skonsultowane u lekarza weterynarii w celu wprowadzenia odpowiednich leków i preparatów z wapniem w celu wzmocnienia tkanek twardych.
Cukier
W diecie należy wyeliminować produkty bogate w cukry proste i tłuszcze tj.: rodzynki, suszoną żurawinę, migdały,orzeszki, słodkie owoce. Również należy zrezygnować z kolb (często słodzonych miodem), dropsów jogurtowych oraz ciasteczek dla gryzoni typu „krokiet”. Szynszyle są łasuchami – uwielbiają słodkie. Niestety, są także predysponowane do cukrzycy i otyłości. Nierzadkie są przypadki cukrzycy u tych gryzoni, które kończą się na zaćmie cukrzycowej, niewydolności nerek i zastrzykach z insuliny.
Alternatywnym przysmakiem są liofilizowane owoce (mniej słodkie) oraz suszone gałązki drzew owocowych i wierzby.
Co z ziarnami?
Ziaren w diecie szynszyli być nie powinno. Ziarna są bogate w tłuszcze, predysponują do otyłości, uzależniają, lecz także wpływają negatywnie na ścieranie się zębów. Podczas spożywania ziaren,wykonywane są ruchy miażdżące, które później predysponują do nieprawidłowego zgryzu, wzrostu zęba i odczynów ze strony kości czaszki.
Nie zapominajmy o wodzie!
W związku z brakiem świeżych warzyw, owoców, zielonek, należy pamiętać o codziennym uzupełnianiu świeżej wody do picia.
lek.wet. Joanna Masiukiewicz
Specjalista chorób zwierząt nieudomowionych